Geleneksel Tıp’ta kişinin ana mizacı anne ve babanın mizacının birleşiminden oluşan yeni bir mizaçtır.

İnsan ana rahmine düştüğü andan itibaren annenin ruhsal durumuna ve annenin beslenme şekline göre mizacı şekillenmeye başlar. İnsan dünyaya geldikten sonra ise, coğrafik yapı, iklim yapısı ve bu iki etkenin birleşimi sonucu oluşan bitki örtüsünün sunduğu beslenme tarzı ile mizaç olgusu kişinin mizacında ana etkenler olarak yer almaya başlar. İnsanın ana mizacına müdahale söz konusu olamaz, yenilen besinlerle kişilik, duygu ve hastalıklarına uzun vadeli planlarla müdahale edilebilir. Mizaç olgusu çok iyi algılandığında kişinin mizacına göre gelecekte ortaya çıkacak hastalıklar bilinebilir bu hastalıklar daha ileri ve daha geri safhalara çekilebilir, bunu da mizaca göre beslenme ile yapabilirsiniz. Mîzacın bu etkisi bebeklik döneminden itibaren AİLE ve ÇEVRE ortamında gelişmeye başlar. Bu noktada, genetik faktörler devreye girer. Bunun sonucunda, çocuk büyüme sürecinde anne ve babanın kişilik özelliklerini (birinci derece bakım veren) modellemeyi tercih eder. İnsan düşünsel ve fiziksel aksiyonlarını, alışkanlıklarını ve tutumlarını oluşturur. Bu tutum ve alışkanlıklar da, bilinçaltı düzeyde yer alarak KİŞİLİK dediğimiz davranış profillerini oluştur.